/
“พระรูปหล่อโบราณ” ที่วงการนักสะสมทุกระดับยกย่องให้เป็น “พระรูปหล่อยอดนิยมอันดับหนึ่ง” เช่นกันคือ “พระรูปหล่อหลวงพ่อเงินวัดบางคลานพิมพ์นิยม” ซึ่งนอกจากมีราคาค่านิยมมหาศาลแล้วยังเป็นสุดยอด “พระรูปหล่อโบราณ” ที่สร้างและปลุกเสกโดย “หลวงพ่อเงิน พุทธโชติ” อดีตเจ้าอาวาส “วัดบางคลาน” แห่ง บ้านบางคลาน อำเภอโพทะเล จังหวัดพิจิตร นั่นเอง
ส่วนเหตุใดวงการนักสะสมจึงยกย่องให้เป็น “อันดับหนึ่ง” ของพระประเภท “รูปหล่อโบราณ” ที่สร้างด้วยเนื้อ “ทองผสม” ก็เพราะ “หลวงพ่อเงิน พุทธโชติ” นับเป็นศิษย์ผู้น้องของยอดเกจิอาจารย์แห่ง กรุงรัตนโกสินทร์ ซึ่งก็คือ “สมเด็จโต พรหมรังสี” เพราะ “หลวงพ่อเงิน” ร่ำเรียนพระธรรมวินัยและด้านวิปัสสนากรรมฐานจาก “วัดตองปุ” ที่ปัจจุบันเปลี่ยนชื่อเป็น “วัดชนะสงคราม” เนื่องจากบวชเป็น “สามเณร” อยู่ที่นั่นแต่พออายุ ครบบวช เป็นพระภิกษุก็สึกออกมาเป็นฆราวาสพร้อมกลับไปยังบ้านเกิดที่ อำเภอโพทะเล จังหวัดพิจิตร อยู่ระยะหนึ่งก็เกิดเบื่อหน่ายชีวิตฆราวาสจึงกลับไปบวชเป็น พระภิกษุ กระทั่ง โยมปู่ ชราภาพมากแล้ว “หลวงพ่อเงิน” จึงกลับไปบ้านเกิดพร้อมทำการสร้าง “วัดบางคลาน” (เดิมชื่อวัดวังตะโก) ระหว่างนี้จึงสร้างวัตถุมงคลไว้มากมายหลายชนิด
และที่ได้รับความนิยมมากสุดก็คือ
“พระรูปหล่อพิมพ์นิยม” ที่มีด้วยกันสองแม่พิมพ์ (สองบล็อก) คือ
“พิมพ์มีมือรองนั่ง” หรือ “พิมพ์ชายติด”
และ “พิมพ์ไม่มีมือรองนั่ง” หรือ “พิมพ์ชายห่าง”
ซึ่งวันนี้ขอนำ “พิมพ์มีมือรองนั่ง” มาทำการชี้จุดสังเกตก่อนดังนี้ (องค์ที่นำมาชี้จุดสังเกตนี้ถือได้ว่าเป็นองค์ที่สมบูรณ์มากองค์หนึ่งซึ่งเป็นสมบัติของ พยัพ คำพันธุ์ นายกสมาคมผู้นิยมพระฯ)
๑.“ศีรษะ” ดูจากด้านหลังมีลักษณะคล้ายกับบาตรพระทรงคว่ำ ส่วน “ใบหู” ทั้งสองข้างหนาใหญ่ยาวจดไหล่ “เปลือกตา” ทั้งสองข้างคล้ายหมวกแก๊ปและนูนชัด “ใต้เปลือกตา” ทั้งสองข้างเว้าลึกเข้าไปภายในโดย เปลือกตาด้านขวา จะสูงกว่าด้านซ้ายเล็กน้อย
๒.“จมูก” ลักษณะใหญ่และโด่งนูนชัด ส่วน “โหนกแก้ม” ทั้งสองข้างนูนสูง “ปาก” ลักษณะคล้ายกับเผยอเล็ก ๆ (ในลักษณะแย้มยิ้ม) และริมฝีปากล่างจะใหญ่กว่าริมฝีปากบน
๓.“แขนขวา” เป็นลำนูนเด่นกางออกเล็กน้อย “ไหล่ด้านซ้าย” ปรากฏ ผ้าสังฆาฏิ นูนหนาใหญ่คลุมทับยาวไปถึงฝ่ามือซ้ายในลักษณะบิดเฉียงเล็กน้อย “ปลายสังฆาฏิ” เล็กกว่าด้านบนอย่างเห็นได้ชัดและตรงด้านซ้ายเป็นมุมแบบข้าวหลามตัด แขนซ้ายปรากฏผ้าจีวรพลิ้วเป็นคลื่นสวยงามและ “ชายจีวร” เส้นล่างสุดติดกันเป็นปื้น (ที่มาของชื่อพิมพ์ชายติด) และอกด้านขวาปรากฏผ้าจีวรเป็นเส้นโค้งเข้าไปในซอกแขนได้รูปสวยงาม
๔. “มือขวา” ปรากฏเฉพาะ “หัวแม่มือ” นูนหนาเป็นเส้นตรงโดยไม่ปรากฏนิ้วชี้ ส่วน “มือซ้าย” ปรากฏนิ้วชี้ชัดเจนและหัวแม่มือใหญ่กว่า
นิ้วชี้ (ที่มาของชื่อพิมพ์มีมือรองนั่ง) และหัวแม่มือทั้งสองข้างที่ประสานกันจะไม่บรรจบกัน จึงเกิดเป็นช่องว่างแต่ก็มีเส้นขีด
เล็ก ๆ เชื่อมต่อกัน
๕. “ตักขวา” ปรากฏ ชายจีวร สองเส้นตรงบริเวณหน้าแข้งในลักษณะเฉียงเช่นกันกับ “ตักซ้าย” ก็ปรากฏชายจีวรลักษณะเฉียงสามเส้น
๖. “ฐาน” ส่วนใหญ่ที่พบเห็นจะเป็นฐานที่บางกว่า “พิมพ์ขี้ตา” และประการสำคัญที่จะต้องจดจำคือ “พิมพ์นิยม” ทุกองค์จะไม่ปรากฏ “รอยตะเข็บข้าง”.
เรื่องพุทธคุณนั้นหายห่วง สมชื่อของท่านว่าโชคลาภเงินทองย่อมต้องไม่ขาดมือ ส่วนค่านิยมในวงการนั้นทะลุล้านมานานแล้ว ยิ่งถ้าเป็นพิมพ์นิยมมีการเปลี่ยนมือถึงหลักสิบล้าน
'พุทธธัสสะ'
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น